فصل ۹

اسلوان

وقتی هریس روی مبل مرا قلقلک داد با صدایی جیغ جیغو گفتم

_  داری دروغ میگی

_ حقیقت داره

 به عقب خم شد . به خاطر خندیدن شدید نمی توانستم نفس بکشم

_ حتی برای یک ثانیه هم باور نمی کنم

 دست هایم به طرف کمرش حرکت کردند

_  تو واقعاً هیچ جایی قلقلکی نیستی ؟

_  چیز خوبیه چون تو به اندازه ی کافی برای هر دوی ما قلقلکی هستی

به ندرت کمرم را لمس کرد و من از شدت خنده دولا شدم

_ فقط__

سعی کردم نفس بکشم

_ فقط به خاطر اینه که میدونم خیال داری منو قلقلک بدی

 لبخند میزد … اما نگاهی پر از خواستن در چشم هایش بود

وقتی به خانه برگشته بودیم برای من شام درست کرده بود . سپس هر کاری کردم قبول نمیکرد لباسی که از من می خواهد فردا بپوشم را نشانم بدهد . به او گفتم می بایست آن را امتحان کنم شاید اندازه نباشد اما پاسخ داده بود که هرگز چنین اتفاقی نخواهد افتاد . آنقدر با اعتماد به نفس و متکبر به نظر می رسید که باعث شد او را ببوسم . سپس روی کاناپه نشستیم و به مدت ۱ ساعت در مورد چیزهای مختلف با یکدیگر صحبت می کردیم و در این بین او هر از گاهی مرا می بوسید .  نمی توانستم بگویم که از چگونگی پیشرفتن شب خوشم نمی آمد

او چطور تا این اندازه بی عیب و نقص بود  ؟ آیا اگر حقیقت را می‌دانست باز هم اینطور با من برخورد می کرد  ؟

این افکار در ذهنم می چرخیدند اما تصمیم گرفتم آنها را نادیده بگیرم . .  زیرا حالا احساس واقعاً خوبی داشتم